 |
| ณ ชมรมคาทอลิก จุฬาฯ |
จากผู้ร่วม กลายมาเป็นผู้ช่วยจัด....
จากผู้ช่วยจัด กลายมาเป็นผู้จัดเต็มตัว....
ได้รับรู้ถึงความตื่นเต้น ลุ้นว่าจะมีน้องมาร่วมมิสซากันกี่คน จะมีพี่ๆมาช่วยหรือเปล่า จะมีคนว่างมาเล่นดนตรีในมิสซาให้มั้ย จะจัดกิจกรรมอะไรให้น้องหลังมิสซาดี จะพาน้องไปกินข้าวที่ไหน แล้วน้องจะไปหรือเปล่า?? และอีกมากมาย หลายความคิด หลากความกังวล
ก่อนมิสซาประมาณ 1 อาทิตย์
ติดต่อคุณพ่อวิทยา จองห้องที่จะจัดมิสซา เลือกบทเพลง ประชาสัมพันธ์มิสซาใน facebook เนื่องจากเป็นมิสซาแรกที่รุ่นเราจัดเอง ยังติดขัดอยู่หลายเรื่อง ความคิดเห็นไม่ตรงกันอยู่หลายอย่าง ทำงานคนละแนวกัน แต่ก็... ยอมๆ หยวนๆ กันไป เพื่อให้งานผ่านไปอย่างดี
ก่อนหน้ามิสซา 1 วัน
หลังเลิกเรียน รีบนั่งแท็กซี่ไปซื้อของที่ระลึกให้น้องที่อัสสัมชัญ ได้มาเป็นพวกกุญแจ ที่ห้อยโทรศัพท์ และเข็มกลัด ซื้อมา 30 อัน เพราะเป็นจำนวนในฝันที่อยากให้น้องๆมาร่วมกัน...
แต่พอกลับมาถึงหอ ความกังวลยิ่งมีมากขึ้น น้องจะมากันถึง 30 คนได้จริงๆ หรอ แล้วด้วยความที่ปกติแล้ว เป็นคนที่ไม่ชอบคุย ไม่ชอบชวน คนที่ยังไม่รู้จักกัน ไปร่วมกิจกรรม ง่ายๆคือไม่ชอบการประชาสัมพันธ์นั่นล่ะ แต่ในคืนนี้ รู้สึกว่าต้องทำอะไรสักอย่าง ทำในสิ่งที่เราสามารถทำได้ให้เต็มที่ก่อน แล้วที่เหลือ ผลจะเป็นอย่างไร ก็ให้เป็นไปตามน้ำพระทัยของพระองค์ จึงตัดสินใจโทรหาน้องๆ ที่ทางชมรมมี contact อยู่จากงานเปิดโลกกิจกรรมกว่า 70 คน โทรตั้งแต่สองทุ่มถึงสี่ทุ่ม น้องไม่รับสายบ้าง ปฏิเสธบ้าง ไม่แน่ใจบ้าง มีน้องที่ตอบรับมาร่วมได้จริงๆ แค่ 5 คน แต่ก็ไม่แน่ใจอยู่ดี ว่าพรุ่งนี้น้องจะ cancel กันอีกหรือเปล่า การโทรประชาสัมพันธ์ครั้งนี้ เป็นการโทรศัพท์ครั้งแรก ที่โทรหาน้องที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน แต่ไม่กังวล ไม่กลัว ไม่ตื่นเต้น เพราะเราอยากให้น้องเค้าก็มาร่วมกิจกรรมกับเราจริงๆ โทรหาพี่ๆ เพื่อนๆ เพิ่มเติม เพื่อย้ำกันอีกครั้งนิดหน่อย เพราะดึกแล้ว หลังจากนั้น ก็พักผ่อน เพื่อรอคอยผลในวันพรุ่งนี้
 |
| ของที่ระลึกจากอัสสัมชัญ :) |
และวันนี้ก็มาถึง
ก่อนไปเรียน มีโอกาสได้เปิด facebook คุณพ่อท่านนึงได้นำพระวาจาในวันนี้มาโพสเป็น status ไว้ว่า "ทำไมจึงตกใจกลัวเล่า ท่านช่างมีความเชื่อน้อยเหลือเกิน" (มธ.8:25) สะดุดใจ ทำให้ได้หยุดคิด ไตร่ตรอง... ตอนนี้เราทำในส่วนของเราเต็มที่แล้ว ดีที่สุดแล้ว ที่เหลือก็เป็นหน้าที่ของพระองค์ที่จะทรงจัดการในส่วนที่เหลือให้สำเร็จไป
หลังเลิกเรียนก็ไปซื้อดอกไม้มาจัดแจกัน ครั้งแรกในชีวิต ไม่เลิศหรู แต่จัดด้วยความตั้งใจ กลับหอไปเอาของที่ระลึกมาเตรียมให้น้องๆ ถ่ายเอกสารชีทเพลง จัดห้อง จัดโต๊ะ เตรียมพระแท่น เตรียมนู้นนี่จนเรียบร้อย ที่เหลือก็รอเวลาจนน้องๆมา ...
16.30 น. พี่ๆ เพื่อนๆ สมาชิกเก่าๆ เริ่มทยอยมาให้อุ่นใจ...
16.45 น. น้องผู้หญิงกลุ่มนึง 4-5 คน เดินลังเลๆเข้ามาในห้องที่เตรียมมิสซา ก็ถามน้องไปว่า “น้องหาชมรมอะไรคะ” น้องตอบ “ชมรมคาทอลิกค่ะ” กรี๊ดสิคะพี่น้อง ดีใจมาก น้องมาเร็ว มาด้วยกัน ก็จัดให้น้องนั่ง ชวนคุย แจกของ แจกเอกสาร แจกทุกอย่างที่มี 555 น้องๆเริ่มทยอยกันมาเรื่อยๆ ทั้งคนที่เราโทรไปเมื่อวานแล้วน้องไม่รับ หรือน้องบอกว่าไม่แน่ใจ ก็มากันเยอะพอสมควร พี่ๆที่คิดว่าจะติดงาน ก็เคลียร์งานได้ และมาร่วมมิสซา มาให้กำลังใจน้องๆกันอย่างอบอุ่น
 |
| ดอกไม้จากตลาดสามย่าน |
 |
| น้องกลุ่มแรกที่มา น่ารักมาก ^ ^ |
 |
| คุณพ่อวิทยา จิตตาธิการที่น่ารักของชมรมเรา |
 |
| สง่า และศักดิ์สิทธิ์ |
