วันอังคารที่ 3 มกราคม พ.ศ. 2555

Christmas Carols 2011 ช่วงเวลาสั้นๆ อันแสนสุข

            คุณเคยคิดมั้ยว่า อะไรคือสิ่งที่คุณไม่กล้าทำ เพราะคุณกลัวทำมันไม่ได้??
แล้วถ้าคุณไม่มีความสามารถ ไม่มีความรู้ ในเรื่องที่คุณต้องทำ! คุณจะทำยังไง?
สิ่งนั้นสำหรับคุณ.. คืออะไร? และคุณจะทำยังไงกับมัน?


สำหรับฉันแล้ว สิ่งนั้นมีเพียงสิ่งเดียวในเวลานี้คือ “การซ้อมร้องเพลงประสานเสียงวันคริสต์มาส” ซึ่งถือว่าเป็นงานใหญ่ที่สุดของชมรมคาทอลิก จุฬาฯ เลยก็ว่าได้ ตั้งแต่ฉันเข้าปีหนึ่งมา ฉันร่วมกิจกรรมกับชมรมตลอดเท่าที่สามารถ ไม่ว่าจะเป็นมิสซา ไปทริป แสวงบุญ เข้าเงียบ หรือแม้แต่ ร้องเพลงประสานเสียงวันคริสต์มาส ในฐานะผู้เข้าร่วม ฉันชื่นชมในตัวพี่ๆทุกคนมาก ที่จัดกิจกรรมทุกอย่างออกมาได้อย่างดี ดีมากๆ และไม่เคยคิดว่าวันนึง ตัวเองจะต้องอยู่ในฐานะผู้จัดกิจกรรม...
ความรู้สึกแรกหลังจากรู้ว่า ปีนี้เราจะต้องเป็นกำลังหลักในการขับเคลื่อนงานของพระผ่านทางชมรมคาทอลิก จุฬาฯ ต่อไป ยอมรับว่ากังวลมาก แต่ก็ยังมีความรู้สึกท้าทายซ่อนอยู่... ซ่อนอยู่ลึก ลึกจนโดนความกลัวบดบังซะมิด
“มิสซาน่าจะจัดได้ เข้าเงียบก็น่าจะโอเค แล้วร้องเพลงล่ะ? อะไรยังไง? ใครจะซ้อม? ใครจะเล่นเปียโน? ใครจะเป็นคอนดัคเตอร์?” หลายความคิด หลากความกังวล ประดังเข้ามาอย่างมากมาย... และเมื่อถึงเวลานั้นๆจริงๆ

“ทราย... เดี๋ยวเราไปซ้อมที่บ้านพี่ตังเมกันเนอะ ช่วงที่ยังปิดเทอมหนีน้ำท่วมอยู่ พี่เค้าอนุญาต”
“พี่อุ้ยมาช่วยเล่นเปียโน ตอนซ้อมให้ได้แหละ”
“พี่ปิ๊นลางานวันอาทิตย์ได้ ติดต่อให้พี่เค้าเป็นคอนดัคเตอร์ให้ดีมั้ย”
“น้องฝน น้องแป้ง พี่แป้ง พอเล่นเปียโนได้ แบ่งกันไปเล่นคนละเพลงสองเพลงมั้ย อ้าวน้องธีมก็เล่นได้ด้วย เจ๋งๆ”
“ปีนี้ น้องปีหนึ่งมาร้องเพลงกับเราเยอะมากเลย ดีใจอ่ะ ^^
“เดี๋ยวน้องคนนั้นมาซ้อมวันนั้น เดี๋ยวน้องคนนี้มาซ้อมวันนี้ มากันเยอะๆ ไม่ต้องห่วง”

สาว สาว สาว
ตั้งใจซ้อมกันมากมาก
หิวข้าวกันรึยังจ้ะ
เดอะ แก๊งค์ ของพวกเรา ชาวคาทอลิก จุฬาฯ
น่ารักทั้งนักร้อง ทั้งตุ๊กตาเลย
หนุ่มๆ เสียงทรงพลัง
^________^
นี่เป็นส่วนหนึ่งของหลายเหตุการณ์ หลายความรู้สึก ในช่วงเวลาของการซ้อม อาจจะมีหลายครั้งที่รู้สึกว่า เราทำไม่ได้หรอก สิ่งนี้มันเกินความสามารถของเรา  แต่ทุกๆครั้งที่เกิดความรู้สึกนี้ จะมีเสียงนึงดังขึ้นในใจมาตอบตลอดว่า “ไม่มีสิ่งใดที่พระเจ้ากระทำมิได้” ทุกอย่าง ทุกเหตุการณ์ ทุกกิจกรรมสำหรับการร้องเพลงคริสต์มาสปีนี้ แม้บางเรื่อง บางมุมมอง ของบางคน อาจคิดว่ามันยังไม่ดี ยังมีข้อบกพร่องนู่นนั่นนี่ต่างๆมากมาย แต่สำหรับเราแล้ว การร้องเพลงคริสต์มาสของชมรมในปีนี้ คือสิ่งที่ดีที่สุด พิเศษที่สุด และเป็นของขวัญวันคริสต์มาสที่ดีที่สุดของเรา นั่นคงเป็นเพราะ เราได้ทำทุกอย่างเต็มที่แล้ว... สุดๆความสามารถของเราแล้ว.... และมันก็ผ่านไปแล้ว... ผ่านไปอย่างดีด้วย ซึ่งสิ่งนี้มันไม่มีทางเกิดขึ้นได้เลย หากเราไม่ได้รับความช่วยเหลือจากพระเจ้า ดังคำกล่าวที่ว่า “Without God we can do nothing”
นอกจากความสุขที่ได้จากเสียงเพลงในคริสต์มาสปีนี้แล้ว ฉันคิดว่าความสุขส่วนใหญ่ที่ได้ อยู่ที่ตัวบุคคลด้วย คริสต์มาสปีนี้ ทำให้ได้รู้จักกันน้องๆชมรมเพิ่มมากขึ้น บางคนที่ไม่เคยมาร่วมมิสซาเลย ก็ได้รู้จักกันเป็นพิเศษในช่วงนี้ สำหรับคนที่รู้จักกันอยู่แล้ว ก็ยิ่งสนิทกันมากขึ้นไปอีก เป็นช่วงเวลาที่ได้อยู่กับครอบครัว “คาทอลิก จุฬาฯ” อย่างเต็มที่ ซ้อมร้องเพลงด้วยกัน กินข้าวด้วยกัน แค่นี้ก็มีความสุขมากแล้วจริงๆ สุขถึงขั้นที่ยอมนั่งรถตู้ฝ่าน้ำท่วมมา 3 ชม. เพื่อซ้อมร้องเพลง 3 ชม. และนั่งกลับนครปฐมอีก 3 ชม.นี่แหละ บางคนว่าบ้า บางคนว่าเกินไป แต่ฉันว่า “คุ้ม” เวลาที่เสียไป กับความสุขที่ได้รับมา มันคุ้มจริงๆนะ
กว่าจะผ่านงานนี้ไปได้ เราต้องขอบคุณพระเจ้ากันไปหลายรอบ อย่างน้อยก็ในทุกวันที่การซ้อมร้องเพลงผ่านไปอย่างดี ปิดงานนี้ด้วยการขอบคุณอีกสักรอบล่ะกัน


ณ ห้องชมรม
เทรนกันอย่างใกล้ชิด
ถ้าน้องจะอยากซ้อมร้องเพลงขนาดนี้ 555
พี่นุ๊กก็มาช่วย
ร้องยังไงนะ?
เดอะแก๊งค์เทนเนอร์และโซปราโน
กองทัพต้องเดินด้วยท้อง
อัลโตซ้อมหนัก
ร้องเพลงหรือหาว~
สาวๆ โซปราโน
หนุ่มๆ เทนเนอร์
ไหวมั้ยบอสสสส 555
ขอบคุณน้องๆทุกคน ที่มาซ้อมร้องเพลงกันด้วยหัวใจ ถ้าพี่ตามบ่อย ตามกันได้ทุกวี่ทุกวัน ก็อย่าเพิ่งโกรธเคือง อย่าเพิ่งเบื่อกันเลยนะ อยากให้พวกเรามีช่วงเวลาคริสต์มาสดีๆร่วมกัน ถ้าไม่มีน้องๆ เสียงเพลงคริสต์มาสคงไม่ร่าเริง สดใส อย่างนี้
ขอบคุณพี่ๆทุกคน ที่ยังคงแวะเวียนมาให้กำลังใจ แถมด้วยกำลังกายกันอย่างต่อเนื่อง ทำให้เสียงเพลงคริสต์มาสปีนี้รู้สึกอบอุ่นกว่าที่เคย
ขอบคุณเพื่อนๆ จากสถาบันอื่น ที่มาช่วยสร้่างสีสัน ทั้งเสียงเพลงอันไพเราะ และสร้างความสนุกสนานให้กับพวกเราได้มาก ถึงจะต่างสถาบันกัน แต่เราก็เป็นครอบครัวเดียวกันได้เหมือนกันนะ 
ขอบคุณคุณพ่อที่วัดพระมหาไถ่ ที่ให้โอกาสพวกเราได้ทำประโยชน์ ได้ทำกิจกรรมดีๆร่วมกัน อีกทั้งยังสนับสนุนพวกเราอย่างเต็มที่ ทำให้เพลงคริสต์มาสปีนี้ แฝงไปด้วยความคึกคัก เต็มเปี่ยมไปด้วยพลังที่อยากทำสิ่งอื่นๆต่อไป
ขอบคุณพี่ตังเมและครอบครัว ที่เอื้อเฟื้อสถานที่ซ้อมให้กับพวกเรา ตั้งแต่ปิดเทอมจนถึงเปิดเทอม ขอบคุณที่ดูแลพวกเราอย่างดีเหมือนเป็นน้องแท้ๆคนหนึ่ง ให้เราได้ซ้อมในสถานที่ที่สะดวกสบาย เปรียบเหมือนบ้านอีกหลังหนึ่งของพวกเรา
ขอบคุณบ้านเซเวียร์ ที่ให้พวกเราได้เตรียมเข้าสู่บรรยากาศคริสต์มาสก่อนใครเพื่อน และขอบคุณสำหรับหมวกซานตาครอสสวยๆ สำหรับนักขับร้องฝึกหัดอย่างพวกเรา
ขอบคุณร้านเจ๊เกียง เจ๊กบ เจ๊กี และอีกหลายๆเจ๊ ที่ให้พวกเราได้เติมพลังกายหลังซ้อมร้องเพลง และทำให้พวกเราได้สนิทกันมากยิ่งขึ้น ผ่านทางช่วงเวลาของการรับประทานอาหารนี้
และที่สุด... ขอบคุณพระเป็นเจ้า สำหรับช่วงเวลาดีๆ ที่ได้ประทานให้แก่พวกลูก ให้ได้ทำกิจกรรมดีๆร่วมกัน ได้ซ้อมร้องเพลงเพื่อสรรเสริญพระองค์ ได้รู้จักแบ่งปัน และได้รู้จัก “รัก” ขอบคุณสำหรับพระพรต่างๆ อย่างมากมายที่ประทานให้กับชมรมของพวกเราเสมอมา จนทำให้กิจกรรมครั้งนี้ผ่านไปได้อย่างดี

ปิดท้ายคริสต์มาสปีนี้ด้วยสิ่งนี้...
ซ้อมใหญ่
สถานที่จริง นักร้องตัวจริง
ตั้งใจกันสุดชีวิต
:))
ฮู้ววว ฮูวววว
จะมีใครสักคนตื่นเฝ้ารอคอยชื่นชม จุดไฟในกมลตื่นเฝ้ารอ...
ระหว่างพัก ก็รั่วกันไป
^_____^
อลังการณ์มากกับงานนี้
ลองเครื่องเสียงด้วยๆ
หน้าตาเริ่มหมดแรง
^^
ช่วงรอก่อนร้องเพลงจริง
ถ่ายรูปกันเพลิน
ประธานชมรม ปีนี้.. ปีหน้า.. และปีโน้น 555
บังเอิญ โลกกลม พรหมลิขิต
พร้อมหน้า พร้อมตา
เดอะแก๊งค์
สุขสันต์วันคริสต์มาส
ตั้งใจกันสุดสุด
แล้วพบกันใหม่ คริสต์มาสปีหน้าน้าาาา~


                ติดตามภาพกิจกรรม หรือข่าวสารของชมรมได้ใน www.facebook.com/catholicchula

               และติดตามบรรยากาศการร้องเพลงของพวกเราในปีนี้ได้เลยจ้า ^^




ไม่มีความคิดเห็น: