Have a nice (sun)day.

อาทิตย์หลังสอบเสร็จ...

หลายคนเลือกที่จะพักผ่อนนอนหลับให้เต็มที่ 

หลังจากอดตาหลับขับตานอนเพื่อเตรียมสอบกันอย่างหนักหน่วง มาหลายคืน

แต่ฉันกลับเลือกที่จะเติมพลังใจ หาใช่พลังกายไม่

ตั้งแต่จำความได้ เคยเข้าร่วมมิสซามากสุด แค่ 2 มิสซาในวันเดียวกัน ก็ถือว่ามากแล้ว

แต่ในวันนี้ ฉันเข้ามิสซาถึง 3 ครั้งในวันเดียวกัน !

บทอ่านเดียวกัน พระวรสารเดียวกัน ต่างกันที่บทเทศน์ของคุณพ่อ และสถานที่...

วันเสาร์หลังสอบเสร็จ...

มีโอกาสได้ไปจัดกิจกรรมให้น้องๆม.6 เครือเซนต์ปอล 

ในค่าย “รวมมิตรศิษย์เซนต์ปอล” ณ บ้านเพชรสำราญ หัวหิน

ถึงเราจะไม่ใช่ศิษย์เก่าของที่แห่งนี้  แต่การมาจัดกิจกรรมทำให้ได้พบน้องๆ ม.6 คาทอลิก

ที่กำลังเตรียมตัวเข้าสู่มหาวิทยาลัย เตรียมตัวไปสู่สังคมใหม่

เรามาให้กำลังใจเค้า มาบอกเค้าว่า ยังมี “เรา” อยู่ 

ถึงแม้สังคมที่เค้าจะต้องพบเจอต่อไปจะเป็นอย่างไรก็ตาม

ยังมีพวกเรา ยังมีพระ ที่จะเคียงข้างพวกเค้าเสมอไป

สำหรับกิจกรรมนี้ ถือว่าไม่เหนื่อย... แต่ว่านั่งรถเหนื่อย~

น้องๆในค่าย :)

มาเซอร์แนะนำพี่ๆ นักศึกษา

คุณพ่อมหาร์ทักทายน้องๆ

พี่นริศแนะนำทีมงานทั้งหมด

สันทนาการเบาๆ ให้น้องตื่นสำหรับกิจกรรมยามบ่าย

น้องๆซ้อมละครกันอย่างตั้งใจ

โรงเรียนนี้เค้ามากันเป็นทีม

แสดงละครกันได้สมบทบาทจริงๆ

พี่ๆ ให้ข้อคิดกับน้องๆ

God is Love :)

มิสซาโดยคุณพ่อมหาร์

เหล่าพี่ๆ ที่ไปให้กำลังใจน้องๆ

ทีมมาเซอร์ที่ทำให้เกิดงานดีๆแบบนี้ขึ้นมา

รับพระกายของพระคริสตเจ้า

มาแมร์กล่าวทักทายน้องๆ

ระหว่างเดินทางกลับ น้องทูนหัวในชมรม โทรมาถามว่าวัดที่ใกล้จุฬาฯที่สุด มีมิสซาเช้ากี่โมง

ณ ตอนนั้น มิสซาเช้า นึกออกแต่กาลหว่าร์ที่เดียว จะบอกทางแล้วปล่อยให้น้องไปเอง ก็ไม่ใช่ที่

จึงเป็นที่มาของมิสซาหลายๆมิสซาในอาทิตย์นี้

:: มิสซาที่หนึ่ง ::

คุยไปคุยมา เพิ่งรู้ว่าเป้อยู่หอในเหมือนกัน จึงนัดกันที่หอ แล้วไปมิสซาที่กาลหว่าร์รอบ 8 โมงพร้อมกัน

รอรถเมล์สาย 36 อยู่นาน ก็ไม่มาสักที จึงตัดสินใจเรียกแท็กซี่...  เลทไปนิด แต่ก็พอโอเค

ร่วมมิสซาอย่างดีและตั้งใจ แปลก... 

เพราะคาดว่าน่าจะง่วงมาก เนื่องจากมิสซาเช้า และเมื่อคืนนอนดึกมาก

แต่เอาเข้าจริง กลับไม่มีความรู้สึกนั้นเลย

มากาลหว่าร์ทีไร รู้สึกมีสมาธิและตั้งใจในมิสซามากๆ ทุกครั้งไป...

หลังมิสซา เจอบร.ที่รู้จักกัน ก็ทักทายกันเล็กน้อย บอกบร.ไปว่าเดี๋ยวไปฉลองวัดบ้านเซเวียร์ต่อ

บร.พูดทีเล่นทีจริงว่า “อ้าว สองบ้านนี่หว่า”

ตอนนั้นยังไม่ได้คิดอะไร ยิ้ม... เงียบ.. แต่ตอนนี้อยากจะบอกว่า 

“ก็พ่อ แม่ และพี่ชายของหนูอยู่ทุกบ้านนี่นา”

:: มิสซาที่สอง ::

หลังมิสซาเช้าที่กาลหว่าร์ รีบนั่งรถเมล์กลับมาที่อนุสาวรีย์เพื่อฉลองวัดบ้านเซเวียร์ต่อ

มาทันมิสซา! ก่อนมิสซาประมาณ 5 นาทีด้วยซ้ำไป

แต่ที่นั่งเต็ม เต็มแม้กระทั่งในเต๊นท์ข้างนอก 

อีกทั้งพระยังอวยพร พรมน้ำเสกจากฟากฟ้ามาตลอดทาง

จึงตัดสินใจเข้ามา “ยืน” ในวัด

ยืนจริงๆ ทั้งมิสซา

ได้บรรยากาศไปอีกแบบ

บทเพลงอันไพเราะจากน้องเณร

สัตบุรุษแน่นวัด

หลังมิสซา~

อาหารอร่อย

มีน้องเณรมาเล่นดนตรีให้ฟังด้วย

พี่ๆ เพื่อนๆ ในหลายๆรุ่น หลายๆค่าย

ถ้าจะให้เปรียบบ้านเซเวียร์เป็นครอบครัว คงเป็นครอบครัวที่ใหญ่มาก และอบอุ่นมากเช่นกัน

นอกจากในวันนี้ จะเป็นโอกาสระลึกถึงนักบุญอิกญาซิโอ ผู้ก่อตั้งคณะเยซูอิตแล้ว

หลังมิสซายังมีการพบปะของรุ่นพี่รุ่นน้อง เพื่อนๆชาวค่าย 

ของศูนย์กลางนิสิตนักศึกษาคาทอลิกแห่งประเทศไทยในหลายๆรุ่น 

และมีถ่ายรูปแสดงความยินดีๆกับพี่ๆบัณฑิตที่ประสบความสำเร็จไปขั้นหนึ่งอีกด้วย

แต่ตอนบ่ายที่หอมีซ้อมหนีไฟ ซึ่งเป็นกิจกรรมบังคับ โดดไม่ได้เด็ดขาด

เข้ามิสซาเสร็จ พูดคุย ทักทายกับพี่ๆ เพื่อนๆเล็กน้อย รีบบึ่งกลับหอ...

ซ้อมหนีไฟ ต้องเซ็นชื่อ 2 ครั้ง แต่เซ็นไปได้ครั้งเดียว ก็รีบกลับมาที่เซเวียร์ต่อแล้ว

หวังจะมาถ่ายรูปกับพี่ๆให้ทัน แต่...

ก็ไม่ทัน~

นิ้วเธอกรีดกรายได้อีก 555

สมจริงมากมาก :P

พี่ๆที่ยังอยู่ที่ห้องศูนย์ฯ ชวนกันไปกินก๋วยเตี๋ยวเรือ พูดคุย ถามไถ่สารทุกข์สุกดิบกันไปให้หายคิดถึง

มีความสุข เหมือนได้เจอเพื่อนพี่น้องที่ไม่ได้พบกันมานานแสนนาน...

หลังจากนั้น บางส่วนก็ไปวัดเซนหลุยส์กันต่อ

ซึ่งเราก็เป็นหนึ่งในนั้น

:: มิสซาที่สาม ::

เนื่องจากวันนี้จะมีคอนเสิร์ต “Do Re Mi Spiritual Touch on Electone”

ซึ่งจัดขึ้นที่วัดเซนหลุยส์ มีแนวร่วมอยากมาคอนเสิร์ตนี้ด้วยกันอยู่หลายคน จึงชวนกันมา 

โดยมาเข้ามิสซาเย็นก่อน

หลังมิสซาก็ลงมาจับจองที่นั่งข้างล่าง (เพราะร่วมมิสซาอยู่ข้างบน)

คนเต็มเร็วมาก คนเยอะมาก ทุกคนดูตื่นเต้น และรอคอย... รวมถึงฉันเองด้วย

เมื่อเพลงแรกเริ่ม... ขนลุก....

ไม่ใช่เพราะในวัดแอร์เย็น แต่เป็นความรู้สึกที่บรรยายไม่ถูกจริงๆ

เมื่อคณะนักขับร้องเดินเข้ามาจากทางด้านหน้าวัดในเพลงเปิดงาน 

ทุกคนมองไปด้วยสายตาอันชื่นชม จนกระทั่งฉันเหลือบตาไปเห็นคนรองสุดท้ายในแถวที่กำลังเดินมา เอ๊ะ คนนั้นหน้าคุ้นๆ

ใช่แล้ว... น้องชมรม!!

โดยไม่ได้รู้ล่วงหน้า น้องปี 1 ของชมรมเรา เป็นนักร้องประสานเสียงอยู่ในงานแห่งนี้ด้วย

เวลา 2 ชั่วโมงของคอนเสิร์ตผ่านไปอย่างรวดเร็ว

ไม่ได้ถ่ายรูปไว้มากมาย ไม่ได้อัดวีดีโอไว้ แต่ได้บันทึกเป็นความทรงจำที่แสนประทับใจไว้เรียบร้อย

เป็นคอนเสิร์ตที่มีอะไรมากกว่าความสนุก ทั้งอบอุ่น ทั้งประทับใจ

ไม่ผิดหวังกับที่รอคอยงานนี้มากว่าหนึ่งเดือน

วงนี้ก็ร้องเพราะ :)

มิสซาจากมุมบน

อิเล็กโทรนร่วมกับพิณแก้ว ไพเราะจับใจ

ประสานเสียงก็ไพเราะไม่แพ้กัน

ขอบพระคุณพระเจ้าสำหรับวันของพระองค์ในสัปดาห์นี้

หลังจากเหน็ดเหนื่อยจากการสอบมาทั้งสัปดาห์

ขอบคุณโอกาสดีๆที่พระองค์ประทานให้

ทำให้ลูกได้มาเติมพลังใจ เพื่อจะได้มีพลังในการเรียนที่จะเริ่มขึ้นใหม่อีกครั้งในวันพรุ่งนี้

และจะได้มีกำลังใจในการทำงานของพระองค์ที่จะดำเนินต่อไปอย่างดีจนจบปีการศึกษา...