CU-NP#5 จากน้องกลายเป็นพี่ จากผู้รับกลายเป็นผู้ให้

ค่ายแนะแนวการศึกษา จุฬาฯ-นครปฐม ครั้งที่ 5
12-13 พฤศจิกายน 2554
ณ โรงเรียนราชินีบูรณะ

สถาบันการศึกษาน่านิยม อยู่ใกล้องค์พระปฐมเจดีย์ใหญ่...

น้องค่าย... พี่ค่าย... ความเหนื่อยของการอยู่ค่ายต่างกัน แต่ความสุขใจที่ได้รับจากค่ายนี้ไม่ต่างกันเลย ค่ายจุฬาฯ-นครปฐม เป็นอีกหนึ่งค่ายในความทรงจำดีๆ ที่มีโอกาสได้เข้าร่วมตั้งแต่เป็นน้องค่าย สมัยม.5 ... จนตอนนี้ได้กลับมาเป็นพี่ค่ายอีกครั้ง กลับมาส่งต่อความรู้สึก ความทรงจำดีๆ ให้กับน้องๆอีกรุ่นหนึ่ง

ทำไมไม่กลับมาทำค่ายเต็มตัวตั้งแต่แรก? อาจเป็นคำถามที่หลายคนสงสัย เพราะน้องๆค่ายหลายคน เมื่อจบไป ได้เข้ามหาวิทยาลัย ต่างก็ฝันว่าอยากจะกลับมาช่วยค่าย เราเป็นหนึ่งในนั้นที่ประสบความสำเร็จในการเข้ามหาวิทยาลัย อย่างน้อยก็เพราะได้รับแรงบันดาลใจจากพี่ๆเหล่านี้ไป แต่ทำไม... เราถึงหายตัวไป ... คำตอบก็คือ เคยมีค่ายหนึ่ง ที่เราประทับใจมาก รักมาก ผูกพันมาก สัญญากับพี่ๆอย่างดี ว่าจะต้องกลับไปช่วยค่าย... และในที่สุดก็ได้กลับมาทำค่ายนั้นอีกครั้ง แต่สิ่งที่เปลี่ยนไปคือ ความรู้สึกของการเป็นน้องค่ายกับความรู้สึกของการเป็นพี่ค่ายของค่ายนั้น มันต่างกันมาก และมันทำให้ทรงจำดีๆสมัยตอนเป็นน้องค่ายหายไปหมดสิ้น จึงกลัวจะเกิดเหตุการณ์แบบนั้นขึ้นอีก แต่ค่ายนี้กลับไม่ได้เป็นเช่นนั้น....

ค่ายจุฬาฯ-นครปฐม ครั้งที่ 5 นี้ กลับทำให้เรามีความสุข อาจจะเรียกได้ว่า สุขกว่าตอนเป็นน้องค่ายด้วยซ้ำไป กลับมาลองคิดทบทวน ที่เราสุขใจจากค่ายขนาดนี้ คงเป็นเพราะทุกๆคนในค่าย ไม่ว่าจะเป็นสต๊าฟที่ทำงานด้วยกัน ที่ทุกคนทุ่มเททำงานกันอย่างเต็มที่ หรือแม้กระทั่งน้องๆค่าย ที่ร่วมกิจกรรมกันอย่างเต็มที่ 

ค่ายนี้...

เป็นค่ายที่โดดประชุมเกือบทุกครั้ง ไปประชุมแค่ครั้งเดียวก่อนไปค่าย

เป็นค่ายที่เกิดความรู้สึกลังเล แอบไม่อยากไป อยู่หลายครั้งมาก

เป็นค่ายที่คิดว่า แค่สั้นๆไม่กี่วัน คงไม่สนุกหรอก

เป็นค่ายที่มาทำเพราะอยากช่วยเพื่อน ไม่ได้มาเพราะอยากมาเอง

                

แต่สุดท้าย ค่ายนี้ก็....

           เป็นค่ายที่ได้ความสุขกลับไปเต็มกระเป๋า

           เป็นค่ายที่กะไปเป็นตัวแถมขำๆ แต่กลับได้ช่วยงานจริงจังซะงั้น (รู้สึกตัวเองมีประโยชน์บ้าง)

           เป็นค่ายที่ทำให้รู้ว่า อายุมีผลต่อการเต้นสันฯมากจริงๆ

           เป็นค่ายที่ทำให้รู้ว่า วันค่ายจะสั้นจะยาวไม่สำคัญ สำคัญที่ว่า เราให้ใจกับมันไปมากแค่ไหน

           เป็นค่ายที่พิสูจน์ว่า เด็กนครปฐม ก็เจ๋งไม่แพ้จังหวัดอื่นๆ

          ไม่รู้เหมือนกัน ว่าทำไมมันถึงอิ่มอกอิ่มใจกับค่ายได้หลายวันขนาดนี้... ทั้งๆที่ค่ายนี้ก็ไม่ได้ช่วยเต็มตัวเท่าไหร่ แต่รู้สึกผูกพันมาก ดีใจที่ตัดสินใจไปค่าย ดีใจที่ได้เจอและรู้จักทุกคนมากขึ้นในค่ายนี้

           ขอบคุณทีมอำนวยการค่าย ที่เตรียมทุกอย่าง จนค่ายออกมาได้สมบูรณ์แบบขนาดนี้

           ขอบคุณไหม ที่ทั้งชวน ทั้งตื้อ ทั้งลาก และทั้งโยนงานมาให้ จนทำให้เราต้องยอมไปค่ายแบบห้ามเบี้ยว

           ขอบคุณน้องตรอง ที่เตรียมกิจกรรมทุกอย่างให้น้องๆอย่างดี เตรียมได้ดีมากๆ จนพี่ขอคารวะจริงๆ และดีใจมากที่ได้ทำงานด้วยกันนะ

           ขอบคุณสร้อย ที่มาช่วยสร้างสีสันให้ค่ายได้เยอะแยะมากมายเลย

           ขอบคุณโรงเรียนราชินีบูรณะ ที่ทำให้รู้สึกอบอุ่น เหมือนกลับมายังบ้านหลังที่คุ้นเคย

           ขอบคุณทั้งสต๊าฟใน และสต๊าฟนอกทุกคน ที่มาร่วมกันส่งต่อความรู้สึกดีๆให้แก่น้องๆ และมาสร้างความทรงจำดีๆร่วมกัน

           ขอบคุณพี่บัณฑิต ที่แม้จะจบจากรั้วจุฬาฯไปแล้ว แต่ก็ยังเป็นห่วง และหวังดี กลับมาเป็นกำลังใจให้น้องๆเสมอ

           ขอบคุณน้องๆค่ายทุกคน ที่ร่วมกิจกรรมที่พวกพี่ตั้งใจจัด ตั้งใจเตรียมอย่างดีไว้ให้น้องๆ แค่เห็นน้องๆมีความสุขกับกิจกรรมที่เตรียมไว้ พี่ๆก็หายเหนื่อยกันแล้วล่ะ

           ขอบคุณเป็นพิเศษสำหรับน้องค่ายราชินีฯ ที่จำพี่ได้ แล้วก็มาบอกกับพี่ตอนบายศรีว่า... ตอนนั้นหนูอยู่ม.1 พี่ทำนู้นนั่นนี่ บลาๆๆ ดีใจจังที่น้องจำได้ ^^

           และสุดท้าย ขอบคุณพระเจ้าที่ประทานวันเวลาดีๆเหล่านี้ให้หนู ขอบคุณที่ทำให้หนูตัดสินใจไปค่ายนี้ แม้จะเป็นเพียงความสุขของคนเพียงกลุ่มเล็กๆ แต่เชื่อว่าการได้ไปเติมกำลังใจ เติมแรงบันดาลใจให้กับน้องๆกลุ่มนี้ จะเป็นส่วนหนึ่งที่สำคัญในการทำให้เค้าประสบความสำเร็จต่อไปในอนาคตได้ เหมือนกับที่หนูเคยได้รับมา...

            

ประธานค่ายสุดเจ๋งของเราทั้งสองคน

พิธีเปิดดด

ยังไม่ทันไร หมดแรงไปซะแล้วมือกลองของเรา

อยากดูการแสดงชุดนี้

รายนี้ก็ไปไวเกิ๊น

พี่มิ้งค์ ประธานค่าย 2

เตรียมตัวรับลงทะเบียนน้องๆ

ก่อนไป thanks staff

เป็นหัวหน้าแก๊งค์เด็ก

พิธีกรสุดน่ารักของเราทั้ง 2 คน

น้องๆเริ่มมาเยอะแล้ว

ไปนำเกมน้องแบบไม่ได้เตรียมตัวเตรียมใจ

มื้อเช้ากับข้าวต้มเย็นๆ 555

2 คนแรกที่มาถึงค่ายเรา จากเปโตร

สภาพห้องนอนสต๊าฟคืนแรก...

เสื้อน้องๆ สีแจ่มมาก

ปลาทู ปลาทอง ตั้งใจเล่นกันมากๆ

น่ารักทั้งพี่ทั้งน้องเลยค่าาา

วันสุดท้าย เริ่มพลังหมดกันจริงจัง

น้องต้องถอยหลัง เมื่อเจอส้มของพี่อัญชัญเข้าไป

ขอบคุณซองจดหมาย(รัก) ที่ทำให้ได้บอกความในใจคนในค่ายไปหลายคน

รอฉันรอเธออยู่

เป็นผลไม้รวมที่น่ากลัวมาก

กีวี่ มาพร้อมกับเกมวัดดวง

แก๊งค์น้องเนียน เนียนจริงๆ

เด็กๆมากันแล้ววว

ลงทะเบียนๆ

ค่ายห้าจ้า

น้ำใจน้องพี่สีชมพู...

หลากอารมณ์ หลายความรู้สึก

เซ็นตรงนั้นเลยจ้า

น้องคนนี้ กวนสุดๆไปเลยค่าาา

แกสุดยอดมากจริงๆหว่ะไหม

เป็นกำลังใจให้น้องตรองนะ ดีใจที่ได้ร่วมงานกันจริงๆ ^^

โฉมหน้าพี่ๆสต๊าฟ ค่าย CU-NP#5

รักคุณ... ไม่เปลี่ยนแปลง

รักเธอจัง CU-NP#5 ไว้เจอกันค่าย 6 นะ :)
credit รูปสวยๆ : เพชร จิตวิทยา#1